Ik schrijf het toch nog maar een keertje op: op het moment van schrijven is er volgens de officiële cijfers van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu nog altijd geen corona-geval geconstateerd op Ameland. Bijna een half jaar geleden schreef ik dat het een godswonder zou zijn als wij als eiland gevrijwaard bleven van dat akelige virus. Hoe langer het echter uitblijft, hoe groter de kans is dat we het hier écht niet krijgen. Maar aan de andere kant: het virus is hier al wel. Het zou reeds teruggevonden zijn in het rioolwater. Het sluipt om ons heen, zo lijkt het. Maar wel als een olifant door de porseleinkast, me dunkt.

De corona-maatregelen zijn eind mei versoepeld en in juni is er nog een laag van de ui gepeld. Laat ik vooropstellen dat ik niet in het corona-angst-kamp zit en ook niet in het corona-ontkenning-kamp (zeg maar de complotdenkers die menen dat corona niet bestaat of door de overheid als middel is ingezet om meer controle op ons uit te oefenen) zit. Ik zit in het kamp dat rustig wacht tot er een vaccin is. En dat we daarna weer normaal kunnen doen. Tot die tijd moeten we ons simpelweg aan de regels houden die ons zijn opgedragen door het rijk. Die mensen hebben er veel meer verstand van dan ik heb en menigeen met mij.

Wat me wel tegen de borst stuit: het vakantiegevoel van de vele toeristen. Nu is dat an sich niet zo'n probleem, want dat hebben ze ieder jaar. Iedereen is ook hartstikke welkom. Vaak hoor ik toeristen zeggen dat de bootreis al bij hun vakantie hoort. Eenmaal aan boord laten ze hun gedachten en stress letterlijk en – vooral – figuurlijk varen. Die laten ze achter op het vasteland. Maar schijnbaar bevinden zich ook de corona-maatregelen in die wolk. Want hier op het eiland hebben we geen corona en is het blijkbaar ook niet nodig om de maatregelen na te leven. Als mieren krioelen de vele toeristen hier door de dorpen en over het strand.

En dat zijn er veel, deze zomer. Voor veel horecaondernemers was de junimaand een dikke plus ten opzichte van vorig jaar (neem daarbij wel in ogenschouw dat de zomervakantie in Noord toen laat viel en dit seizoen vroeg; het is afwachten wat augustus doet). Bedrijven in de verhuur van vakantiewoningen, vakantieparken, campings en particuliere verhuurders krijgen nog elke dag tientallen belletjes en mailtjes met de vraag of hun accommodaties nog vrij zijn. En dan het liefst nog voor de komende week of – in sommige gevallen – zelfs voor morgen of nog dezelfde dag. Bijna iedereen wil dankzij corona op vakantie in eigen land.

Daarmee is de kans wel een stuk aannemelijker dat het coronavirus hier vroeg of laat toch opduikt. Er zijn al mensen met de coronaboot overgezet die positief waren getest, maar hier niet wonen en dus niet geregistreerd zijn in de gemeente Ameland. Daarnaast slaan de meeste mensen de corona-maatregelen anno augustus in de wind. Waar iedereen de laatste maanden bij binnenkomst van bijvoorbeeld de supermarkt nog zijn handen ontsmette, valt het me op dat steeds meer mensen dat gewoon niet meer doen. Om maar te zwijgen over de anderhalve meter die je nog altijd tussen een ander individu en jezelf moet bewaren.

Die schijnt op Ameland namelijk helemaal niet te gelden. Nog een mooi voorbeeld. Alle festivals in heel Europa zijn geannuleerd dit jaar. Kwam er op donderdag 6 augustus een Nederlandse toerist binnenwandelen bij een bedrijf in Nes, of de programmaboekjes voor 't Rôggefestival alleen op de dag van het festival te verkrijgen waren. Hij/zij had ze nog nergens gezien en wilde graag eentje hebben. Nog een leuke: de mensen die aan boord klagen dat andere mensen zich maar slecht aan de maatregelen houden en dat het er zo onwijs druk is. Op zich te begrijpen. Maar als het zo vervelend is, waarom kom je dan zelf?

Mensen zijn nog altijd bang. Maar op Ameland iets minder dan daarbuiten, heb ik het idee. Het is ook nog altijd een gek iets. Een virus dat alleen onder vleermuizen voorkomt en plots overspringt op de mens. De waarheid ligt ergens in het midden, maar ik vermoed wel dat dit virus gemanipuleerd is. Een verkeerd druppeltje in een verkeerd reageerbuisje. Om toch maar luchtig af te sluiten. Ikzelf denk dat ik het coronavirus al gehad heb. Ik werk namelijk sinds een maand of twee in Buren. U weet wel, dat dorp waar ze 's nachts leven in plaats van overdag. Vleermuizen, noemen we ze ook wel. Komt toch een aloud gezegde boven:

Waar je mee omgaat, daar raak je mee besmet.

Youri IJnsen