In het mooie dorpje Ballum woont een man die zijn hart heeft verpand aan schapen, Pieter Arjen Nobel. Alles heeft hij over voor zijn Texelaars. De Nieuwe Amelander zocht Pieter Arjen op en ging met hem naar de schapen kijken.
Het was een steenkoude late herfstdag, dat ik met Pieter Arjen naar de schapen ging om foto’s te maken van die prachtdieren. We klommen over de afrastering teneinde dichter bij de dieren te komen. Pieter ging de schapen bij elkaar drijven voor de foto hetgeen hem ook gelukt is zoals u zelf kunt zien. Hij heeft een ram met "goed" bloed, prima geschikt voor de fok. De ram zorgt voor grote lammeren. Hij (de ram) komt uit Noord-Holland en is pas twee en een half jaar oud. In Drenthe heeft hij al fors voor nageslacht gezorgd, zo’n slordige 200 schapen zijn door die ram gedekt. Met de keuring heeft hij een respectabel aantal punten gehaald, voor de kenners onder u : de kop 87 punten, bespiering 88 en algemeen 88 punten. De eigenschappen van de Texelaars: Om bij de kop te beginnen, die moet een mooie uitstraling hebben. Blank en mooi, maar hij hoeft niet groot te zijn. De ontwikkeling van het dier moet goed zijn, evenredig gebouwd, de rug moet breed en ook diep zijn, het achterstel licht hellend. De ram is erg belangrijk wat betreft afstamming.
Pieter Arjen heeft ook schapen uit Etten Leur, een ooi en lammeren, hij is daar erg gelukkig mee, want het zijn prima dieren. Ook Blauwe Texelaars zijn in zijn bezit. Dat zijn erg makke schapen, sterk, nooit ziek, geen last van rotkreupel of iets dergelijks. Regelmatig worden de schapen onderzocht op ziektes door de gezondheidsdienst van Drachten Ze moeten "zwoegervrij" zijn, er worden o.a. bloedmonsters afgenomen en als alles goed is krijgt de eigenaar een certificaat.
Pieter snapt niet dat er op Ameland niet meer "zwoegersvrije" bedrijven zijn, dan zou er met de rammen geruild kunnen worden of een fokdag gehouden. Wilt u meer over zijn schapen weten, u bent welkom bij Pieter in de van Camminghastraat te Ballum Pieter heeft nog een hond die hem trouw overal vergezelt, een konijn en postduiven. Overdag werkt hij bij de plantsoenendient en helpt zo mee om het openbaar groen keurig te onderhouden. Ook brengt Pieter dagelijks de krant rond.
Buiten al die werkzaamheden en liefhebberijen zorgt Pieter er ook nog voor dat om exact 12.00 uur de kerkklok van Ballum haar bronzen geluid over het landelijke dorp laat horen Dat doet hij al ruim twaalf jaar, zonder ooit verstek te laten gaan. Als laatste en zeker niet het onbelangrijkste, merkt Pieter op dat hij nog steeds vrijgezel is. Wat hem betreft mag dat veranderen.
