De eilander herfstvakantie is weer voorbij. Iedereen is weer thuis. Straks eerst de landelijke herfstvakantie, dan de Kunstmaand, ‘Sunneklaas’, Kerst en Oud en Nieuw. Voor je het weet lengen de dagen al weer. De wind giert rond het huis en de regen klettert tegen de ramen, het is tijd voor een bakje bij de buren.

‘Ik snap er niks meer van’, zegt buurvrouw, ‘dat gedoe rond de AOW-leeftijd gaat mijn pet te boven. Eerst ging het erom dat er meer mensen aan het werk moesten blijven. Er zouden door de vergrijzing straks te weinig mensen zijn voor de arbeidsmarkt. Nou probeer maar eens een baantje te krijgen wanneer je de zestig bent gepasseerd. Ze moeten je niet meer. Nu hebben we een recessie en daalt de werkgelegenheid. Mooi laten zoals het is, zou je zeggen. Dan is er tenminste werk voor de jongeren. Er hangen in de grote steden nog heel wat jongelui op straat rond. Laat ze eerst die maar eens aan het werk zien te krijgen.

En nu opeens is het een bezuinigingsmaatregel geworden. Het kabinet moet bezuinigen! Nou dan zijn er wel andere dingen te bedenken waarop ze kunnen bezuinigen.’

Daar heeft buurvrouw natuurlijk wel een punt. Het hele gedoe rond de AOW-leeftijd is door al dat heen en weer gedraai uiterst onesthetisch geworden. Ergens in het hoofd van een aantal bewindslieden en beleidsmakers is het verhogen van de AOW-leeftijd tot een doel verheven.

En dan gaat het niet meer om de knikkers maar om het spel. Wie krijgt er gelijk, wie heeft de macht? Jammer dat zulke dingen gebeuren. Maar hebben we het niet veel vaker meegemaakt. Het laten verdwijnen van de vuurtorenwachters werd onder andere ook tot een doel verheven. Ondanks positieve acties van de toenmalige minister Jorritsma en andere politieke figuren is het niet gelukt om de vuurtorens bemand te houden. De Brandaris op Terschelling zal binnenkort als laatste zijn bemanning verliezen. Was dat nu nodig in het kader van de financiële positie van het rijk? Wel nee, natuurlijk niet. Alle registers zijn door ambtenaren op het departement open getrokken om hun doel te bereiken. Zelfs de ARBO-wet werd er bijgehaald. En gek genoeg is het met die oneigenlijke argumenten nog gelukt ook.

Misschien maken we nog eens mee dat met subsidie dit oude ambacht van vuurtorenwachter weer in ere wordt hersteld, wie zal het zeggen!

En zo heeft onze vriend Piet Hein Donner zich tot doel gesteld de geschiedenisboeken in te gaan als de minister die de AOW-leeftijd heeft verhoogd en alle middelen heiligen dit doel. Van alle kanten wordt door deskundigen bestreden dat de AOW onbetaalbaar wordt. Maar onze Piet Hein weet van geen wijken en met hem natuurlijk een aantal anderen, die achter de schermen flink hun best doen. Mensen zullen veel en snel moeten sparen om straks enkele jaren eerder te kunnen stoppen met werken. Maar waarvan moet je sparen wanneer je nauwelijks rond kunt komen. Dat is alleen weggelegd voor mensen met een hoog inkomen.

Nog maar nauwelijks tien jaar geleden gingen collega’s van mij met 56 of 57 jaar met pensioen omdat ze 40 dienstjaren hadden. De afgelopen jaren zijn al veel regelingen voor vervroegd uittreden verdwenen en nu wordt de AOW-leeftijd opgeschoven naar misschien wel 67 jaar!

‘Ze hebben het vermoedelijk opgegeven om de jeugd aan het werk te krijgen’, zegt buurman, ‘wat daar in die achterstandswijken rond loopt, daar heeft men geen vat op. Het lijkt erop dat we moeten doorwerken om dat soort jongeren van een uitkering te voorzien. Reken maar eens uit wat dat jaarlijks de staat kost. Alle mogelijke middelen worden ingezet en de resultaten zijn minimaal.’

‘Ja,’ zegt buurvrouw, ‘en zo ontstaat onder de mensen sympathie voor de PVV. Groeien D’66 en de SP, want ja de oude politieke partijen krijgen het niet voor elkaar. Het zal Wilders, Kant en Pechthold ook niet lukken wanneer ze aan de macht zouden komen maar dat is een ander verhaal. Maar voor wat betreft de AOW-leeftijd hebben ze helemaal gelijk. De maatregel is onnodig en onverstandig.’

We zijn het deze keer helemaal met elkaar eens. Als er dan toch wat moet veranderen dan een flexibele AOW-leeftijd. Laat de mensen zelf maar kiezen wanneer ze willen stoppen met werken. Dat de werkgevers niet mee wilden doen aan een flexibele AOW zat natuurlijk in de combinatie van de aftrek van de hypotheekrente voor hoge hypotheken. Maar afijn de heren weten wel wat BV-tjes op te richten die ze dan weer werk kunnen toeschuiven. Zelfs in de gezondheidszorg gebeuren dit soort dingen hebben we kunnen vernemen van het Erasmus Universitair Centrum in Rotterdam.

‘Koffie’, zegt buurvrouw, ‘en met gevulde speculaas want het is binnenkort weer zover.’ Inderdaad we zouden het bijna vergeten: Sinterklaas is al op weg naar Nederland.

Jan J. de Vries